Przypominamy historię tym, którzy jeszcze jej nie znają.
Jest rok 1840 w Garwolinie. W poprzedniej dekadzie zaczęła wzrastać liczba Żydów w mieście. Zaczynają oni organizować sobie życie religijne, czego jednym z przejawów było wyznaczenie terenu, po którym mógł się poruszać pobożny Żyd w czasie szabatu. Na ulicach naszego miasta zaczęły pojawiać się słupki szabasowe, na których wieszano łańcuszki. W ten sposób na planie naszego miasta utworzono coś w rodzaju „dzielnicy” żydowskiej.
Ten fakt nie spodobał się bardzo chrześcijańskim mieszkańcom Garwolina i właściciele posesji, na których wbito słupki, zgłosili protest przeciwko temu. Byli to: Antoni Saganowski, Małgorzata Dobrowolska, Mateusz Białecki, Antoni Kobus, Waleryan Kornaszewski, Jan Michalik, Kajetan Kotlarski, Marianna Wągrodzka, Szczepan Piesiewicz, Stefan Chruściel, Augustyn Rękawek, Wojciech Aluchnia, Andrzej Makulec, ks. Wojno.
Protestujący dowodzili, że w Garwolinie nigdy nie było drągów i sznurów szabasowych. Protest odniósł skutek.
Poniżej plan części Garwolina z zaznaczonymi słupkami szabasowymi (oznaczone liczbami rzymskimi) i rysunek słupka.
Źródło skanów: Archiwum Główne Akt Dawnych
