Nazwa miejscowości „Zawadki” nie figuruje już na współczesnych mapach. Administracyjnie została wcielona do Kalonki.Funkcjonował tu młyn wodny na rzece Struga.Bdynek młyna wzniesiono w konstrukcji zrębowej. Część mieszkalna i produkcyjna mieściła się pod wspólnym dachem. Urządzenia produkcyjne stanowiło jedno złożenie kamieni i jagielnik .Do napędu urządzeń wewnętrznych służyły dwa nadsiębierne koła wodne. Młyn produkował mąkę, kaszę i śrutę na potrzeby okolicznych mieszkańców z licznymi okresowymi przerwami spowodowanymi przez dosyć częste powodzie. Obiekt stanowił początkowo własność majątku ziemskiego Żelazna (dziś Gocław), będącego w posiadaniu rodziny Stankiewiczów. Pracował w nimpoczątkowo młynarz Karol Szumigowski, po nim objął go jego syn Julian Szumigowski. Ten ostatni został zamordowany przez Niemców na Pawiaku. Po nim zakład obejmowali kolejno Zdzisław Podolski pochodzący z Pułtuska, następnie bracia Józef, Stanisław i Stefan Bany. Ostatnim jego właścicielem był Eugeniusz Mirowski, który zlikwidował jedno koło wodne. Zakończył produkcję w 1965 roku używając do napędu drugie z kół. Rozebrano je po powodzi, która zniszczyła upust. Opuszczony młyn popada stopniowo w ruinę. Budynek młyna nie zachował się.
Źródło: Piotr Czepas “Młynarstwo w Powiecie Garwolińskim”, Ryszard Całka.
Fot. 1 – Młyn w Zawadkach ok. 1962 r., fot. Mieczysław Szlenkier.Fot. 2 – Młyn w Zawadkach styczeń 1976 r., fot Ryszard Całka.
Otrzymaliśmy zdjęcia tego miejsca wykonane w 2009 roku. Fotografie udostępnił Wojciech Szczegot.
