Legitymacja do pamiątkowej odznaki 1. Pułku Strzelców Konnych wystawiona 5 stycznia 1934 roku dla st. strz. por. rez. Józefa Skuzy. Dokument podpisał dowódca 1. PSK płk Adam Zakrzewski.
Józef Skuza, urodził się 24 sierpnia 1899 roku. W czasie wojny Polsko-Bolszewickiej służył w 1.PSK jako ochotnik. Brał udział w wyprawie pułku na Dryssę (grudzień 1919-28 kwietnia 1920); udział w szarży pułku pod Krasnem (28 kwietnia 1920) gdzie został ranny i wzięty do niewoli bolszewickiej; pod koniec maja 1920 uwolniony z niewoli, powrócił do pułku; udział w szarży pułk pod Miechnicami (2 czerwca 1920); brał udział w bitwie pułku pod Warszawą (15 sierpnia 1920); walczył wraz z pułkiem pod Radzyminem; brał udział w ofensywie pułku na kierunku północno-wschodnim; brał udział w zdobyciu Ostrołęki (awans na stopień wojskowy – starszego strzelca 25 sierpnia 1920); wraz z pułkiem został przerzucony na południe, na linię Dniestru, następnie w rejon Tarnopola i Szepietówki, gdzie pułk zakończył działania bojowe w wojnie polsko-bolszewickiej. Został zdemobilizowany do cywila (jesień 1921).
W latach 1922-1939 służył w Policji Państwowej 1922-1939, na stanowisku Starszego posterunkowego na posterunkach w Sączowie (1924-1935), Piaskach (1935-1936) i Wojkowicach Komornych (1936-1939).
1 września 1939 na terenie Województwa Śląskiego brał udział w walkach o Kopalnię „MICHAŁ” na terenie Michałkowic przeciwko niemieckim dywersantom z Freikorps Ebbinghaus. Ewakuowany na wschód z Województwa Kieleckiego 2/3 września 1939. Wzięty do niewoli (po 17 września 1939) przez żołnierzy Armii Czerwonej i przekazany do dyspozycji NKWD. Jeniec Obozu Specjalnego NKWD w Ostaszkowie (1939-1940), zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD w Twerze (nr list. dysp. NKWD 023/4 z dn. 10.04.1940). Pogrzebany na Polskim Cmentarzu Wojennym w Miednoje.
Źródła: WikiZagłębie, Biblioteka Śląska.
