Historia budynku w którym obecnie znajduje się Urząd Miasta Garwolina nareszcie przez nas została rozwikłana. Krążyły legendy o przegraniu go w karty… Dzisiaj już wiemy wszystko!
W 1903 Aleksander Dąbrowski nabył aktem notarialnym od Moszka Bursztyna plac przy ul. Staszica o powierzchni 6234,08 m2. W roku 1906 pobudował jeden budynek, a w kolejnym roku następny budynek. Na budowę budynków zaciągnął pożyczki u Jana Migdalskiego – właściciela majątku w Łętowie i Adama Brzozowskiego – nauczyciela w Garwolinie. Od strony wschodniej plac był ogrodzony, częściowo płotem, a częściowo murem. Mur ten postawili Niemcy w 1916/17 r.
Przed II Wojną Światową posesja nadal należała do Aleksandra Dąbrowskiego. Do września 1939 r. pobierał czynsz najmu od Zarządu Miasta Garwolina za mieszczący się w tej nieruchomości areszt. Prawdopodobnie do września 1939 r, Aleksander Dąbrowski pobierał również czynsz od Starostwa Powiatowego.
Aleksander Dąbrowski zmarł w Warszawie 1 lipca 1939 r. Pozostały po zmarłym Aleksandrze Dąbrowskim testament, spłonął w czasie działań wojennych wraz z kancelarią notariusza Tomasza Baranieckiego w Warszawie. A księga hipoteczna spłonęła w czasie działań wojennych w Garwolinie we wrześniu 1939 r.
Termin uregulowania własności w księgach wieczystych, wyznaczony został na 16 marca 1944 r. O czym informowały obwieszczenia m.in. w Dzienniku Urzędowym dla Generalnej Guberni i w Kurierze Warszawskim. 16 marca do Urzędu Hipotecznego przy Sądzie Grodzkim Garwolinie stawili się osobiście Janusz Franciszek Dąbrowski – syn Aleksandra, Aleksander Eugeniusz Dąbrowski – syn Aleksandra i Teodora Cecylia Dąbrowska z d. Borowska – wdowa po zmarłym Aleksandrze. Spadkobiercy oprócz dostarczonych dokumentów, wnioskowali o przesłuchanie świadków: Stanisława Modrzewskiego – zamieszkałego w Garwolinie przy ul. Staszica, Ksawerego Bukowskiego – zamieszkałego przy ul. Długiej w Garwolinie, Franciszka Kozickiego – zamieszkałego przy ul. Nadwodnej w Garwolinie i Tadeusza Śluskowskiego – zamieszkałego przy ul. Wolnej w Garwolinie, celem ustalenia prawa własności zmarłego Aleksandra Dąbrowskiego do tej nieruchomości, oraz ustalenia, że nieruchomość ta miała założoną księgę hipoteczną w tutejszym Urzędzie Hipotecznym.
Świadek Stanisław Modrzewski zeznał, że znał Aleksandra Dabrowskiego od 1901 roku i że nieruchomość posiadała księgę hipoteczną. Świadek Franciszek Kozicki potwierdził swoją znajomość z Aleksandrem, oraz nabycie placu przez Aleksandra Dąbrowskiego od Żyda Moszka Bursztyna
Aktem notarialnym z dnia 18 marca 1944 r. spadkobiercy po Aleksandrze Dąbrowskim dokonali podziału dobrowolnego. Nieruchomość wraz z zabudowaniami przeszła na własność Janusza Franciszka Dąbrowskiego w ¾, oraz Aleksandra Eugeniusza Dąbrowskiego w ¼ – synów Aleksandra Dąbrowskiego. Wdowa po zmarłym Aleksandrze Dąbrowskim, Teodora Cecylia Dąbrowska z d. Borowska zrzekła się swoich praw do użytkowania tej nieruchomości. Wartość nieruchomości wraz zabudowaniami została oszacowana na 100 000 zł.
Całe postępowanie spadkowe i ustalenie granic posesji, wraz założeniem nowej księgi hipotecznej zostało zamknięte 16 czerwca 1944 r. w Urzędzie Hipotecznym przy Sądzie Grodzkim w Garwolinie.
Fotografię udostępnił Łukasz Żak
