Niezwykła fotografia ze zbiorów rodzinnych trafiła do naszego archiwum. Przedstawia ona wiernych kościoła w Parysowie wraz z księżmi i biskupem Henrykiem Przeździeckim siedzącym po środku, podczas wizytacji kanonicznej w sierpniu 1922 r. W tle tymczasowy kościół wybudowany z materiałów z rozbiórki starego drewnianego kościoła.
„W okresie budowy nowego kościoła nabożeństwa odprawiano w tymczasowej kaplicy na rynku wystawionej obok kościelnego cmentarza z materiałów pochodzących z rozebranego kościoła. Była ona ciasna i posiadała trzy ołtarze. Na uwagę zasługiwał ołtarz wielki, renesansowy, z misternymi rzeźbami i figurami. W protokole wizyty kanonicznej biskupa Henryka Przeździeckiego odbytej od 15 do 17 sierpnia 1922 r. napisano m.in.: W wielkim ołtarzu jest piękny starożytny obraz Matki Boskiej Parysowskiej, do której parafianie mają szczególne nabożeństwo. Obraz ten ozdobiony srebrną sukienką i złotymi koronami wysadzanemi drogiemi kamieniami, na zasłonie obraz na płótnie Matki Boskiej Różańcowej. Obrazy z dawnych ołtarzy są rozwieszone na ścianach, a niektóre złożone w składzie kościelnym. Między nimi są dwa duże piękne obrazy przechowywane dla braku miejsca odpowiedniego na plebani, jeden św. Antoniego, adorującego Najświętsze Dzieciątko i Matkę Najświętszą, a drugi św. Jana Nepomucena, oba mają być pędzla Smuglewicza… Chrzcielnicy w kaplicy obecnie nie ma, umieszczona dla braku miejsca na wikariacie jest rzeźbiona z aniołkami u góry i pozłocona. Oleje święte przechowywane w szafce przy wielkim ołtarzu w porządku i liturgicznie utrzymane. Ambona prowizoryczna, są trzy konfesjonały dosyć wygodne i w dobrym stanie, z drzewa sosnowego, pomalowane na ciemny kolor. Ławki stare zniszczone. Organy rozebrane i złożone na przechowanie, obecnie organista posługuje się fisharmonią. Dzwonnica stara drewniana na cmentarzu kościelnym, dzwony wywieźli Rosjanie. Na uwagę zasługuje figura Pana Jezusa ukrzyżowanego w bocznym ołtarzu. Stacje męki pańskiej na blasze malowane bardzo dobrego pędzla. Nowy kościół budowano w obrębie kościelnego cmentarza ogrodzonego murem.”
Gnat-Wieteska Z. „Parysów, Dzieje miejscowości”, Garwolin 2020
